Şeyhmus Sevilmez Şiirleri - Şair Şeyhmus ...

Dokuz aylık yük olmuşsam, taşımışsan sen beni
Doğar doğmaz ağlamışım,seni yormuşum Anne
O sütten şifa bulmuşsam, emip durmuşsam seni
Kalbe seni dağlamışım, hakkın sormuşum Anne

Cennet-i mekan dilersem, ayakların altında

Dil dedi diyeceğini
Gözler de sezdi gideceğini,
Çat kapı gitmeden,
Azıcık dur!

Dilimin sarf ettiği fakat

Pul pul dökülüyor ellerimden
Parmak izlerin.
Gözlerimdeki saklı bakışlarını
Zincirlerle çekiyor, yanağımdaki son iki yaş damlası.
Mum alevi titrekliğindeki nuru,
Söndürüyor gaddarca ölüm.

Güneşli bir günde sırılsıklam âşık oldum
Yağmurlu bir günde ise kavrularak aşktan oldum.

Hani güneşten yüzün, gülümserdi ya yüzüme,
Sevda tohumlarını salıvermişti özüme..

Hiç sevdayı bilmeden, yazıldık belasına
Her taraf mayın olsa, dinlemez aşk-ı memnu
Sağlam çatı örmeden, asıldık kalasına
Koynunda hain olsa, inlemez aşk-ı memnu

Korkulardan kaçılmaz, mecbur onu yaşarsın

Zifiri karanlıkta, ilk onlardır görünen
Yıldızları takınca, gördüm kadim dostları
Paylaşılan sevgiydi, ilmik ilmik örünen
Gönüllere akınca, gördüm kadim dostları.

Bir zamanlar varlıkta, çevremde cirit atan

İnce dudaklara buseler konarken ve
Damağıma bıraktığı tad’a kanarken
Bir fincanda içtim acılı bir aşkı..

Yudumladım
Aşk üstünde yüzen sevda köpüklerini,

Beyazı sevişim
Bebekliğimle başlar….
Beyaz kundakta,
Annemin ak sütüne biterdim,
Doyamazdım..

Çok hevesli tırmanırken hayata, adım adım
Her basamak bir an imiş, elbet beni yoracak
Oysa şimdi inişteyim, kalmadı eski tadım
Ölüme yenik can imiş, gelip beni vuracak

Göçüp gidersem geriye kalacak mı bir adım

Küçüktüm;
Kırlarda saklambaç oynarken
Saklamıştım “keşke”leri geleceğe.
Gömerken umutları çimenlere,
Kaderin tahtaravalisinde
Birbirleriyle anlaşamayan dünler,