Şeyhimin Yüzüne Bakamıyorum

Bendeki hayat değil hayat ötesi,
İçimi kimseye dökemiyorum,
Söyleyin bu yolun yok mu ötesi?
İçimdeki ihtirası sökemiyorum.

Her şeyi unutup uzaklara dalarım bâzen,
Yaş birikir gözüme dolarım bâzen,
Tane tane dökülür yaş silerim bâzen,
O yaşı da doğru düzgün dökemiyorum.

Her yanım elemle dert ile dolu,
Güle uzattım elimi gül oldu çalı,
Su içinde gönlüm andırır çölü,
İçine bir fidan dikemiyorum.

Gözlerim uzağa baktı yoruldu,
Dolup boşalıp içini döktü yoruldu,
Gönül gaflet binasını söktü yoruldu,
Güç bitti isyan duvarın yıkamıyorum.

Ömrüm tükeniyor bu minval ile,
Ümidim aşk çırasında dönüyor küle,
Düştüm gidiyorum uçsuz bucaksız yola,
Dert kuyusuna düştüm çıkamıyorum.

İçimdeki ateş alev donuyor,
Aşkın odu küle döndü sönüyor,
Bitti gayrı ateşim sanma yanıyor,
Suya düştü közü yakamıyorum.

İçimdeki hisse yenik düşmüşüm,
Bulanık bir sel gibiyim dolup taşmışım,
Anladım ki yanlış yolda koşmuşum,
Şimdi şeyhimin yüzüne bakamıyorum.