Seyfettin Bilal Özlük Şiirleri - Şair Se ...

Yürüyorum sahil boyunca
Tek başıma yapayalnız
Vuruyor dalgalar sahile
Deniz kabuğu topluyorum kendimce
Martılar uçuşuyor denize
Bir dalıp bir çıkıyor

Günlerden herhangi birgün değildi
O gün;
O gün benim yalnız kaldığım gündü
Bir daha bulamayacağım
Sonsuza gönderdiğim
Ve hiç görmediğim

Dolu dizgin yaşarken seni içimde
Seyyah olup kapına çalarsam birgün zamansızca
Sırtına dönme bana
Yine bir başıma kalırım
Eğer çıkmak istersen içimden
Giderken arkana hiç ama hiç bakma...

Zamanla çare olmaz ya aşklar yarınlarına
Beklersin içinden geçen tüm güzelliklerle
Alışırsın yıkılmalara ve yok olmalara
Beklemezsin bir umut geleceğinden
Seversin bir fırtına sessizliğinde
Son damlada düşerse gözlerinden yanaklarına

Oysa ki gecelerdi seni bana anlatan
Şimdi onlarda anlamsız ben de
Sen yoksan karanlıklar mutluluk olmuyor eskisi gibi...

Özledim,
O kokunu boş sohbetlerimizi olmadık zamanlarımızdaki

Seni düşlerken yarınlarımda
Şerefli gündüzlerin erguvan kokusunda
Namussuz gecelerin alkol tadı damağımda kalmışken
Topuklu bacaklar arasında yaşamadım hayatı...

Yem olup kuş sürüsüne atılan yarınlarımda

Kapatın bütün ışıkları
Yıldızlar ve yalnızlığımla başbaşa kalmak istiyorum,
Şu hüzünlü sonbahar kış karışımı gecede
Nerdesin bitanem, neden uzaktasın?

Hiç bedenin yanımda olmadı ki

Karanlıklar içinde hep kaybolup gittim
Şu uçsuz bucaksız deniz misali
Uzaktan görünen geminin ışıkları gibi
Bir kıvılcım aradı benliğim.

Yok olmaya yüz tutmuş içimdeki sevgi

Bugün günlerden beyaz;
İlk umut gibi içimdesin yeniden
Tüm güzelliğinle
Kalbimin en derin kuytusunda yerin...

Bugün günlerden gri;

Son defa duvardaki resmini baktım
İndirmek istedim sessizce utanarak
Ama hatıraları yok etmeliydim.
Ve ağlayarak hıçkırıklara boğularak
İndirdim ve çercevesini kırıp attım...