Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Hamdolsun bize de görmek ve sohbetinde bulunmak nasip oldu.
Allah cc aramızdan eksik etmesin.
Tam puanla saygı ve sevgiler.
Tebrikler Hocam!
Hocanıza bizden de saygılar.
Allah böyle muhterem insanların sayısını arttırsın.
Tam puanla listeme alıyor, selam ve hürmetlerimi sunuyorum.
Şükür bu gün çok cihadla uğraşan
İmanla kükreyip, feyizle coşan
O melek timsali Seyfeddin Alkan
Görmek nasip oldu, şükür Allaha.
Mehmed İhsan der ki; odur hocamız
Vardır bizim ona, istinadımız
O bizim medarı iftiharımız
Görmek nasip oldu, şükür Allaha…
Tebrikler Üstadım!
Çok muhteşem. Kaleminiz keskin olsun. Hocamıza da selam ve hürmetler...
Mehmed İhsan der ki; odur hocamız
Vardır bizim ona, istinadımız
O bizim medarı iftiharımız
Görmek nasip oldu, şükür Allaha…
Tebrikler üstadım!
Hocalarımıza saygı ve muhabbetin, vefanın güzel bir örneği olan şiirinizi tekrar tekrar okudum. Büyük haz duydum. Allahü Taala hocamıza hayırlı uzun ömürler, sizlere de ona layık olup şefatine hak kazanmanızı dilerim.
Saygılarımla...
Şükür bu gün çok cihadla uğraşan
İmanla kükreyip, feyizle coşan
O melek timsali Seyfeddin Alkan
Görmek nasip oldu, şükür Allaha.
Mehmed İhsan der ki; odur hocamız
Vardır bizim ona, istinadımız
O bizim medarı iftiharımız
Görmek nasip oldu, şükür Allaha…
Tebrikler Üstadım!
Adaşı olmakla iftihar ettiğim bu büyük zatı ne güzel anlatmışsınız. Kendisine Cenabı Allahda hayırlı ve uzun ömürler niyaz ediyorum. Bu eseriniz için de tam puan, elinize, dilinize ve kaleminize sağlık diyorum.
Saygılarımla...
Mehmed İhsan der ki; odur hocamız
Vardır bizim ona, istinadımız
O bizim medarı iftiharımız
Görmek nasip oldu, şükür Allaha…
Yüreğinize sağlık. Çok güzel ve akıcı. Tam puan.
Mehmed İhsan der ki; odur hocamız
Vardır bizim ona, istinadımız
O bizim medarı iftiharımız
Görmek nasip oldu, şükür Allaha…
Sevgili kardeşim Mehmet İhsan bey .sadakatten ayrılmayan örnek bir davranış Feyiz aldığınız Allah dostunu ve hocanızı ne güzel dizelerle yad etmişsiniz Allah sizden razı olsun Rabbim adınız gibi ihsanına nail eylessin haz alarak okudum .Allah gani gani rahmet eylesin mekani cennet olsun .Kalemine emeğine sağlık kutlarım selam ve saygılarımla Allaha emanet olun Tuncay Akdeniz
Allah dostunu bizlere tanıttığınız için teşekkürler efendim.Ne mutlu size dünya gözüyle görmüş ve feyz almışsınız. Cennette de komşu olmanızı dilerim. Saygılarımla.
Şükür bu gün çok cihadla uğraşan
İmanla kükreyip, feyizle coşan
O melek timsali Seyfeddin Alkan
Görmek nasip oldu, şükür Allaha.
Mehmed İhsan der ki; odur hocamız
Vardır bizim ona, istinadımız
O bizim medarı iftiharımız
Görmek nasip oldu, şükür Allaha…
ALLAH HER ZAMAN SEVDİKLERİNİZİ GÖRMEK NASİP EYLESİN,HARİKA BİR ÇALIŞMAYA İMZA ATMIŞSINIZ ÜSTAD,YÜREKTEN KUTLUYORUM TAM PUANI GÖNDERİYORUM KABUL BUYRUN LÜTFEN,,
ben de ikinize de sağlıklı günler diliyorum saygılar sunuyorum .. perinur olgun
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta