Şeyda ve Beyza'ya Şiiri - Hüseyin Karayel

Haklısınız yavrularım haklısınız.
Yaşam iplikleriyle bağlı kukla babanız.
Bazen kahkahayla güldürüyor,
Birde bakmışsın zehir saçıyor.
Bende sormamıştım yıllarca önce,
Baba niye iki kişisin diye.
Unutulurmu kulak memesini tuttuğum,
Unutulurmu kokularak öpüldüğüm
Komşu camı kırdığımda dövüldüğüm,
Yapılmayan isteklerimde üzüldüğüm, unutulurmu?
Yavrularım nasıl anımsıyacaklar beni
Yakınken uzak, uzakken yakın kişimi?
Yoksa, geceleri yatakta okuduğum şiirleri mi?
Cam parayla satın aldığım dünyayı,
Cebimdeki kese dolusu bilyayı,
Tel arabamdaki kurdelayı,
Görmenizi isterdim yavrularım.
Sizi uyurken koklayıp sevmem bencilliğim.
Satırlarımla anlatabilmek cahilliğim.
Sevgi bahçenize kuş olmam tembelliğim.
Beni kınamayın yavrularım.