Şeyda Berkman Şiirleri - Şair Şeyda Berkman

Eylül, 23 cumartesi
rumi 1422

Beynime yazacağıma içimden atıp tuttuklarımı
burada satırlara hapsedeceğim.
seni sen olmadan da yaşayıp

Bu sayfalarda sana
seni unutana kadar yazacağım dedim ya kendime,
3 yıl önce...
ve işte yine bir gecenin köründe
sana iki satır koymaya geldim
beynimdeki kemirgenimle

Dün gece seni düşünerek uyuduğum için
sabah seni düşünerek uyandım
tüm gece sen vardın yanımda ki,
sabah organlarım paramparça uyandım

nasıl bir tarumar ediş,

Rüya değil bu kez!
Arka üstü uzanmış tavana gözlerimi vidalamış,
uyku ile ölüm arasındaki boşlukta
derin nefes alıp veriyordum ki
senin yanındaki kadını hissettim
hoş 'sana ne' diyeceksin biliyorum da,

minima maxima sunt
- - - -
(Küçük olanlar en önemli olanlardır)

Erkek ve kadınların ne kadar değişik alanlarda ısrarcı ve vurdumduymaz olabileceklerini tabii ki biliyordum...
Ama özellikle 'aşk' söz konusu olduğunda sevdiğin için ÖNEMLİ olanın..senin için de ehemmiyetli olacağını bilirsin..

Ne komik!
Kendi içimdeki onca duygu tepişmesine
ve kafa bulanıklığında,
bula bula yine senin 'hoş hallerini' bulup çıkartıyor
anı arşivim...
Oysa ki,

Bu da oldu işte sonunda.
Sen bana ''öl'' dedin giderken
çok istedim ölemedim...
şimdi geri geldin
ve
keşke seni öldürseydim dedin...

gece gözlerini kırmızıya boyamıştı yine
ve kırmızı görevini yaptı

kendinle kavga ettin önce
ve öfke vicdanını kararttı

Gelme diyorum.
Gelme
Bırak hüzün kuşlarını
etimle beslemeye devam edeyim ben
daha az acıyor
bırak

Seni gömdüm içimdeki mezarlığa..
Diri diri gömdüm seni...
toprağın altında kımıl kımıl oluyorsun bazen..
...Sin yükseliyor mermerin ortasından
... ve mezarlık kargaları bile ürküyor
...yerin kımıldanmasından