Şey sin sen .. Şiiri - Murat Ülkü

Bildiğim her harfi her heceyi
Ysam manalı manasız her kelimeyi
Seni tarif etmeye olmaz ki yeterli
Ulaşılmazsın, dokunmak, hissetmek isterken sana
Ve bir ömür yaşamak isterken seni,
Kalabalıklar da yalnızlık hisseme düşen.
Bana dair her seyi erteledim
Beni en uzağa böteledim
Bir seni erteleyemedim bir seni
Büyü olsan, bolurmuydun dokunduğumda
Yoksa bozulmayacak bir "şey"miydin sen...
Gidilecek zorlu bir yolmuydun sen
Ya da yürümekle bitmeyecek bir "şey"mi...

Uyanırdım, gördüğüm bir rüya olsan,
Uyanmaktan korktugum bir "şey" sin sen...
Seni en mahrem yerinden öpeyim desem,
Günahlar getiren aklıma bir "şey" sin sen
Düşün ki, beraber bir cennete giriiyoruz
Ve benim yazdığım bir şiiri dinliyoruz.
İşte öyle bir tuhaf "şey"sin sen...
Düşledikce düşündükçe dinleniyorum seni,
Çıkarmıyım yarına, bilmem ne kalır
Ama sen kalırsın değişmeyen bir sen
İşte öyle özel öyle baki bir " şey" sin sen...

Umudu kesmisken gülüşünle kendini hatırlatan
Her hücremle yürekten özlenensin
Ne geçmişsin ne bugün, beklenen bir "şey"sin. Karanlığın koyusu, titreyen mum ışığı
Ne olursan ol, her halinle istiyorum seni.
Seni her özledigimde biraz ölürken,
Bir gülüşünle hayata dönüyorum yeniden.

Ölüm osa sonunda dönmeye niyetim yok.
Susmasada el âlemin dilinde olsam da çığlık
Yinede söylerim sevdigimi bağırarak.
Sensiz anadan üryan kalırım çırılçıplak,
Lafın sözün kim ne der'in ortasında bile.
Masum bebeğin huzuru gibi bir "şey"sin sen.
Ve kokunda kaybolan, dokundukca deliren ben...