Şevval Özüberk Şiirleri - Şair Şevval Öz ...

Esen rüzgar seni getirir sandım
Bir parça kokunu,
Bir parça yüzünü,
Aklıma savrulan saçların arasından
Gözlerin geldi.
Buradaki denizdeki derinlik gibi

Bir çığlık bulsam hiç susmayan...
Bağırdığımda canımı yakmayacak bir çığlık... Sustuğumda ise hiç dinmeyen derinliklerde🥀

Güzün gelmesini bekledim
Ay geçti yıl geçti,
Eskisi gibi sevmeni özledim
Ismin gökyüzünde asılı
Kalmış gibi
Sana hasret sana meftun.

Bugün çok durgundum
Hissetmiştim sanki yok olacağımı
Hazırlanmıştım istemsizce
Erkenden uyumak istedim
Anlamı vardı aslında bugünün
Tarihten hafızamdan silinmiş gibi

O duvarlar arkasında dönen aşk ruhları
Yeni yeni kan dolaşımına girmiş damarlar
Titrek ve heyacana bastırmak
Herkes açsın kalbini görürsek eğer
Netlik içinde yüzen kanları
Belki bizim de aşka inancımız kuvvetlenir.

Özlemek aslında özümsediğini buram buram kokusunu havada aramak gibi
Seni o kadar kelimelerin anlamını yitirdiği şekilde
Eğer hissedersen sonsuza dek belki
Omzunda sabahlayacaktık.
Baktın olmuyor kıymetin yok ama değerin çok bende
Çok özledim ama bunu bil

Seni değiştirmek istiyorum
Boğazımın genizinde
Dağların tepesinde
Olmamış şeyler uğruna
Baştan yazmak istiyorum.

Hâlâ sende olmak nasıl bir duygu diye sorsam
Bilir misin cevabının bağlam olduğunu
Gözlerinin içinde yaşayan insanı hisseder misin?
Beni yok sayma
En güzel yanımla seni parça olarak farklı olsanda
Bir bütün yapıp prangalı bir sen istedim

Özlemek bambaşka
Yalnız bırakılmışken bir şehirde
Sensizlikle ruhlaşmak
Sevmekten bambaşka
Dünyadan soyutlanırken
Seni,

Ne olursa olsun ayakta kalmayı öğrendim,
Bunun farkına vardıkça da çok mutlu oldum,
Üzülmemeyi olasılıklara ayrıştırdım.
Kaçamak bir tuzak kurdum kalbime,
Ruhum aşkla doluyken patlar misali,
Desteğim ruhum oldu,