Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik öğrencisi
Silik anılara geri döndüm dün
Yıllar öncenin adımları karışmış tozlara
Sesler sinmiş tavana
Kimse dokunmamış buraya, koltukların yüzünü değiştirmekten başka
109 numaralı kapının ardında çocukluğum
Ve şimdi ben ve içimde sen ve uzakta sen
Özlem kapısının önünde dizleri üstüne çökmüş ayrılık
Arkasına bakmıyor ki giderken
Köşeme sıkıştım kaldım
Siz bunu bilemezsiniz
Sen bilirsin
..
Adın dilimde gizli bir dua
Yazmıyor hiçbir kitapta
41 kere sayıklayınca kabulsün
Gayrı yılları sayar oldum
Günler boyu duymadığın duamın bekçisiyim
Lütfundan nasibini almış geçmişim
Düşmanları öldürerek savaşı bitirmiş bir komutan edasıyla
Uyandım
Cephemde kimse kalmamıştı
Kalmamıştı kimse
Zaferi kutlayacak
Bu meydanda yalnız kaldım
Balkon insanıydım
Pencere insanı oldum.
Bu havaların mağduruyum
Ankara'nın en güzel ezanı Kocatepe Camii'nde
Bu ses beni evime götürüyor
Evim
Duy usul usul esen rüzgarın öfkesini
Rüzgarsız köpüren denizin zoru kendiyle
Korkuluklara korkusuz konmuş kuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!