Hayatımdaki anılarıma yaslanmak istedim…
Baktım ki, tek benim anılarım..!
İnsanlar flu, renksiz, silik,
Düşündüm, kendi yüzüm, gençliğim bile silik.
Ânı, farkındalığa çevirmeye karar verdim.
Yaşadığım âna değer yükledim.
Hüsranla başlayan sevgi varmı!
Yok saydım..
Her başlangıç bir bitişti, kabul etmedim..
Zaman kendi içinde kabul ettirdi hayatı,
Ben yok saymaya çalışırken..
Özgürlüğüm her sevdiğimle eksilmiş,
Farketmemişim..
Özlemle beklerken gelmeme ihtimalini
Görmemişim..
Üzülmek fayda etseydi, anlatırdı devası,
Yok be canım, sonu yok hüzün destanlarının..
Meydan okuduğun zamanlar nerde hani bırakıp gitmiş çoktan
Hepsinde ayrı bir tat var, hatırladığında..
İsterdim ki sevgisizlik kol gezmesin her yanımda.
Annemin gözlerindeki gülümseme dolaşsın..
İsterdim ki kol kanat gersin hayat,
Babamın güvenilir omzu, destek veren sözleri gibi..
Yanıltmadan dostluklar, kırmadan hayat.
Tutmak istedim ellerini, tüm sıcaklığıyla yüreğimin
El oldun, yüzümü döndüm, kayboldun...
Ağlamaktan uzak olmasaydım dedim...
Gözyaşlarım yıkasaydı gözlerimi
Teslim olsaydım hüznün kollarına
I
Pusu kurmuş sessizce özlemek duygusu içimde,
Gülümsediğim bir an donmuş kalmış yüzümde,
Hatırladığım zaman 'Akis miydi aynada? ' diye bir yüzleşme.
Sana alışmaktan korkuyordum,
Korktugumu yaşıyorum.
Canımm..
Seni sevmekten korkuyordum,
Korktugumu yaşıyorum.
Büyük kalabalıklarda yansıman yoktur..
Mahzun yüzünü yıkamıştır zaman..
İşte öyle bir şeydir ki! En tepeyi görmüşsündür azı yetmez..
Kelimeler yetersiz hayat dar gelir..
Hayalimdeki devler hep büyürken küçüldüler..
Zaman içinde anlamsızca katledilen anılar,
Hayallerin içinde bir bir küçüldüler.
İçimdeki dev, büyüttüğüm sevgimdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!