Anlamını yitirmiş bir sevdayı, koşulsuz sırtlandık.
Her yokuşta Azrail'e, bakıp nazar ediyorum.
Ha bu gün ha yarın diyerek, acıya soluksuz katlandık.
Gelecek olan bahara, hüz-nü hürmet ediyorum.
Açacakken ruhumun, gonca tomurcukları,
Deste deste kurudu, gönlümün tüm emekleri.
Yaz güneşi bile solduramazken kızılcıkları,
Aheste aheste kurudu, ruhumun tâ ilikleri.
Dirhem dirhem tüketerek, ömrümden bir yapıyı,
Elde bir hiç kaldı, sonsuzluğu hayal ederken.
Bir basamak ki; sonunda aralanmış dev kapıyı,
Gördükten sonra, sevsen ne yazar, Şâh'a giderken.?
Kayıt Tarihi : 6.2.2022 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!