Karanlık bir gecede kaybolanlar nerede?
Geçti bahar, ağaçların dalları kurudu,
Canımdan saydığım yâr bile bu gün el oldu.
Ne garip ki,dostum düşman,düşmanım dost oldu.
Güneşi yakar gündüzün ortasında ahım!
Çok,çok yoruldum hayattan tutmuyor dizlerim,
Ben umutlarımı hep yüreğimde gizlerim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta