Sevmiştim Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Böyle gelmiş, gidiyor bu dünyanın düzeni,
Niye geldim dünyaya, bilmiyorum, pişmanım,
Üzülüyor gönüller sevgi ise üzeni,
Ne olur affet beni sevdiğime pişmanım.

Herkesin dostu oldun, niye benim düşmanım?
Senin gibi dostlardan hep ağrıdı sol yanım,
Sevemedin bir türlü oysa ben de bir canım,
Ne olur affet beni, sevdiğime pişmanım.

Vefasız gönüllere sevgili satmak kolay,
Artık doğmasın güneş, karanlıkta kalsın ay,
Seni sevmekse suçum bu kez zekâtına say,
Ne olur affet beni sevdiğime pişmanım.

Sanki bütün suç bende, adımı karaladın,
Sen zalim değilsin ki gönlümü paraladın,
Niye hiç acımadın, ruhumu yaraladın?
Ne olur affet beni sevdiğime pişmanım.

Hangi gönül terk etmiş kendisini seveni?
Bundan sonra fark etmez, taştan taşa çal beni,
Senden izin almadan sevdiğim için seni,
Ne olur affet beni sevdiğime pişmanım.

Ümit’in çilesi bu yanar sevda koruna,
Dinlemeden suçladın o gidiyor zoruna,
Hangi gül dayanmış ki bülbülünün zarına?
Ne olur affet beni sevdiğime pişmanım.

Ankara - 08.08.2008