Herşeye herkese rağmen
inanmayı, güvenmeyi zeka ya da bir çıkar meselesi sanır bazısı.
Bilmezler;
bazen bir tutam iyilik, bir yudum insanlığa tutunma umududur taş atana gül atmak.
Kendimizle sınavımızdır hatta.
Ruhumuzu kötülüğe teslim etmemek için direnişimiz,
sevginin nefreti yenmesini dileyişimizdir o dışardan aptala benzeyen hallerimiz..
Çünkü İNSANI SEVMEK YETMEZ İNSANLIĞI SEVMEYİ ÖĞRETMEK de bizim işimiz
Kayıt Tarihi : 27.7.2022 17:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!