Sevmesem Pişman Olurdum Şiiri - Celal Bahar

Sevmesem pişman olurdum.
Sevdim perişan oldum.
Hiç bir şey yapmasam,
Onunla dost kalırdım.
Şimdi tamamen ayrı kaldım.
Her ne yaptı isem,
Bir türlü yaranamadım.
Çok sevdiysem de,
Yazık ki yar olamadım....
***
Gitmesem şifa bulurdum.
Gittim belamı buldum.
Hiç bir şey söylemesem
Gözünde adam sayılırdım.
Sevdiğimi söyledim,
Hemen bırakıldım.
O gitti ve ben ortada kaldım.
Her ne etti isem,
Yazık ki durduramadım.
***
Tek bir adım atmasam,
Şu an yanımda olacaktı.
Nereden bilirdim ki,
Ben yaklaştıkça o kaybolacaktı.
Nasıl bilirdim ki,
Yüreğindeki sevgi,
Yerini nefrete bırakacaktı.
Şimdi bilseniz,
Benden bahsederken,
Neler söylediğini.
Keşke bir görseniz,
Gözlerindeki kini.
Sözlerindeki öfkeyi,
***
Ben yanlışı severek değil,
Sevdim diyerek yaptım.
Nereden bilirdim ki,
Susmak gerektiğini.
Öyle güzeldi, öyle yakındı ki,
Nasıl bilirdim beni sevmeyeceğini,
Bir anda çekip gideceğini,
Veda bile etmeyeceğini,
Maziyi tek kalemde sileceğini.
Olsun; sevmesem pişman olurdum.
Pişman olmaktansa perişan olurum....