Sevmenin Hasretindeyim Şiiri - Özdemir Koca

Sorulur mu kurşuna hiç adres,
Vurulur mu ışığı söndüren düzenler,
Halimi hatırımı sormuşsun kardeş,
Bu düzende bu garip yalnız ne eder.

Sallanır başımız üstünde Kılıç,
Bu zalim dünyadan bir masum gider,
Gözlerini yum diyen hadsizler varken,
Perdeler arasından yol umuda gider.

Ve sen yine yoksun yanımda,
Yine yalnız başına bıraktın gittin beni,
Ben Yusuf gibi kuyuda, zindanlarda,
Senin gönlünse Kaf dağında bir yer.

Unutur mu insan sevdiğini kenarda,
Yüreği yanarken sevdanın kurşunum,
Gelir mi bize de söyle bir gün bahar,
Söylesene sevgilim yüreğin ne der.

Hançerlerdir bizi bağlayan bize,
Yüreğimizi doğrayan o hançerler,
Oysa ki ayrılık daha zormuş meğer,
Ayrılığa hangi hançer bilmem ne eder.

Bekleyeceğim seni yine o yol başında,
Belki gelirsin belki de gelemezsin,
Olsun benden vebal gitsin sevgili,
Kim sever kim sevmez sen bilemezsin.

Özdemir der boşa sevmedik elbet,
Her bedele alışkınım her bedele hasret,
Sorma kaç kurşun yedin diyerek bana,
Seni her sevmek kurşun ayrılmak zulmet.

19.09.2024