Sevmelere Geçit Yok Şiiri - Behçet Bilgiç

Hayat bir göz yaşıysa yaşamak neye gerek
Geçmiş e geleceğe bakamazsın severek

Bir gülsen bin ağlarsın sevmelere geçit yok
Deva dersen beyhude dertleri ararsan çok

Korsan gemilerinin tutsak yolcularıyız
Olsak ta ilk baharda biz zemheri karıyız

Neşeden bir eser yok unuttuk adımızı
Istırap yumak yumak sarmış dört yanımızı

Yürürüz bir meçhule bilinmez ki akıbet
Şu gönül aynamızda yaşanır daim gurbet

Açıktır kollarımız bekleriz sarmaları
Açmadan güllerimiz kırıyorlar dalları

Muhtacız gül dalına hasretiz sevmelere
Muhabbetten bi haber kaldık acı sözlere

Can canandan bihaber düşmüşüz bir telaşa
Bu öyle bir telaş ki unuttuk hakkı haşa

İki günlük yaşamda bilmem nedir bu telaş
Hüznün kıyılarında gözümüzde her dem yaş

Desem de gelin artık sevelim sevilelim
Dertten elemden ırak bir dem olsun gülelim

Olmaz duyan sesini sağırlar mabedidir
Bozgunculuk duygusu insanlık adedidir

Muhtacız sevmelere sevgisiz yaşam olmaz
Sevgisiz yaşam hiçtir hiçlikle yaşam dolmaz