Gözleri zaten buhranlıydı gökyüzünün
Bahanemiz;
Yağmurlu bir persembe sabahına denk düşmekti sadece
Çatıların kiremitlerine çarpıp savrulan her bir damlası
Sessizliğimiz oluyordu ancak çığlık çığlığa
Karıştırıyordu hayat bizi birbirimize
Biz olmaktan çıkıyorduk adeta
Sonra sonra
Oluk oluk akıyorduk toprağa
Bir tohuma hayat olurcasına coşkuyla
Kimi çıkmadı zaten ıslanmaya
Kimileriyse şemsiye tuttu bu yağan sağnağa
Islanmayanlar ne bilsin
Maşuklar zaten saçaklar altında
Kaderimi değiştiremem
Alın yazımı gizleyemem avuçlarımla
Leyla Mecnunsuz olur mu bilmem ama
Dünya, dargınım ben sana
Issız çaresiz bir kalp bıraktın arkanda
Islanmayana değil
Maşuklara değil bu sitemim
Öfkem;
Züleyha gönüller yusuf yusuf diye bağırmayınca..
Kayıt Tarihi : 22.1.2023 00:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emek verilen her şey yeşerir unutmayın kurumuş olan sulanmaz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!