Yaşamayı çok sevdim
Güneşle beslenmeyi…
Yağmurla yıkanmayı sevdim,
Yağmursuz zamanlarda…
Sevdiklerimle,
Aynı gövde de olsam da…
Bağımsız kalmayı sevdim hep…
Hep yukarıya uzanarak,
Yaşamayı seçtim kibirsizce…
Yaşamın uğrunda terledim…
Mutluluğum da…
Gayretim de…
Çabam da…
Hep bunun için oldu…
Yaşamayı çok sevdim
İnsan gibi
İnsan olmayı sevdim…
Etrafımdakilerle,
Sevmeyi…
Sevilmeyi…
Her şeye rağmen,
“insan kalarak yaşamayı”
Ve
Başardığımadır gururum…
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamayı Seçtim Kibirsizce...
Aynı gövde de olsam da…
Bağımsız kalmayı sevdim hep…
Hep yukarıya uzanarak,
Yaşamayı seçtim kibirsizce…
yaşama sanatının bir ucundan yakalanmış
insan olmanın erdemleriyle bezeli,
yaşam terlerinin akıtıldığı yolculuğunuz da
sevgiler hiç eksilmesin dilerim...:)
kutluyorum sizi.....
Zaman bilmese de
Yaşam biliyor nasılsa.
Karanlığa gizlenmek kolay.
Zor olan insan olmak değil ki
Mesele
İnsan kalabilmekte..
........İçten ve düzeyli bir çalışmaydı, kutluyorum.
Mutluluğum da…
Gayretim de…
Çabam da…
Hep bunun için oldu…
mükemmel
TÜM YORUMLAR (3)