'sevmek ve ölmek üzerine..... '

Sen aklıma düştüğünde,
ölümün soğukluğunda, paltosuz gezilir,
yalnızlığımın yüzü, yanlışlığımla örtülür sanırdım.
Meğer seninle bir son hayal edemezken,
ölümün sonsuzluğunu ıskartaya ayırmışım.

Hani olmalıydı ki,
kör şeytanın burnu günahın kokusunu,
bu denli net duymasın.
Gözlerinden bir kirpik olarak yumulmak,
çok taze kokulardan ziyâde, ölümü çağrıştırabilsin.

Bütün sevinçlerimi, yokluğunla öldürüyorum,
yine de olmayışının elleri sevinç kokuyor.
Hani bir giz oluruz,
bizden önce cennetin ılıklığına rastlarsa,
gözlerimin sana olan açıklığı,
bir âdâbı olur olmayışının.

Haydi tersine çalışalım sevmeyi,
bir bebek gibi günahsız......

keşke ölsek,
Hülya....

viranebirdivane/