Gül ki yeşerelim,
ciğerlerim yüzüm karası.
Karşında ben şarap kadar olurum, kırmızı,
öyle ki çalışmadım konunun bu kısmını.
Öğütücü bir hayat çarkısın,
üşüyünce bir çakmak çıngısı,
ve başım dönüyor,
dumandan, buhrandan.
Hülya sen bir niyetsin,
ben, seninle iyi denilecek bir derbederim.
Hiçbir şey denilmeyecek ve susacağım.
Sen, ikinci tekil kişisin,
bir yalnızlık bendeki üç doğruyu unutturacak.
İki gözün ve.................
Bit Hülya,
saçımın seyrelen yerlerinde o kadar mânâsız.
Rüzgar adını bestelemiş, kirpiklerinden saz çalıyor,
felekten bir gece gibi.
Ben ayrılık akşamları tanrının avuçlarındaki,
bulutlar kadar sıkkınım.
Soğuk bir şehrin titrek ateşi sonra,
avcumda kinetik sızı belası,
yalnızlıktan da ölmezsek ölmeyiz daha.
viranebirdivane/
Halil Oflaz 2Kayıt Tarihi : 30.1.2025 06:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!