Unutulup da nabzı yoklanmayan yürek
Yolu yürünmeyen çığır açımlarını öksüz bırakıp da
Unutup da..
Köprüyü insana iletecekken,
Şehri insanla şen kılacakken çocuk sesli cıvıl civelek..
Haraba hozan salarsa tutuklayan dehşet
İnsana ayak bağı olup aklının en almaz yerlerinde unutunca
Şaşıp kalmıştır olmadık künskünde türküler yakıp gezen hayat
Nerde benim mor sümbüllü bağıma
Gönül misafirim
Has ortağımdır dediği
Seyfi Karaca........Aralık / 10
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 27.12.2010 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!