gönül susamış olsun
yokluk ne çare yare
her geçen gün yas kussun
dermansız derde hane...
yok mu ki şu yalnızlık
hüzne kapı pencere
yüzüme kapanmışlık
taksirata bin secde...
şans hale kurban olmaz
varlığım ruha heba
zaman kafeste durmaz
tek canan cana deva...
vakitte gelmiş geçmiş
yaşanmamışlar hüsran
kim ne demiş dememiş
sanki var da bir duyan...
işte buna aşk derler
ne eli var ne kolu
tutunduğu tek keder
nefesin son soluğu...
matemlere assınlar
başka ne hak ettim ki
çarşıda yokken pazar
sevmek suçun zirvesi
(Berlin,02.02.2017)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 2.2.2017 21:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!