Çiçek misin, kuş musun; rengin, kokun ve sesin
Varla yok arasında; hayaldesin düşdesin.
Ellerin yeşil ışık, sonrası hep kırmızı;
Sabahlarımda şiir, akşamları bestesin.
Gel desem geliversen pür heyecan, pür neş'e;
Ah bir söyleyebilsem: 'eller ne derse desin! ..'
Bu çağrı hangi nazı getirmezdi insafa?
Naz değil o, anladım: çaresiz boş hevesin.
Sevmişsin ya ne çâre, böylesi sevildin mi?
'Sevilmek kâfi' diye, verdiğin karar kesin.
Sevmenin, sevilmenin doruğundasın, tamam;
Sevdiğine kul köle, candan sevene nesin?
Hayatı kucaklayan doyumsuz yorgunlukla,
Yorgun gönülgözüme inen en son perdesin.
Bunca yıl sonrası bu, kırkbir kere maşallah!
Bırak artık bu rüzgâr nasıl eserse essin...
Kayıt Tarihi : 23.3.2002 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairin güzel şiirini, bu seçkin şiiri günün şiiri köşesine taşıyan değerli seçici kurul üyelerini tebrik eder başarısının devamını dilerim.
Sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (14)