SEVMEK BÖYLE ACIDIR
Fevzi Emir Yılmaz
Düşmeye görsün bir kez,
Gönlün kara sevdaya...
Bir mucize ararsın,
Bu dertten kurtulmaya.
Aşkı sen bulamazsın,
O gelir, bulur seni;
Ummadığın bir anda,
Sırtından vurur seni.
Sevmek böyle acıdır,
Böyle kahrolur insan...
Ölme de ölemezsin,
Azrail’i çağırsan.
Mazin ağlatır seni,
Düşerken yalnızlığa...
Bir hüzün, bin anıyı,
Gömerken karanlığa.
İşte böyledir sevda —
Ağustosta kış gibi;
Bir barınağın olmaz,
Yuvasız bir kuş gibi.
Sevmek böyle acıdır,
Böyle kahrolur insan...
Ölme de ölemezsin,
Azrail’i çağırsan.
Ağlasan da faydasız,
Kimse duymaz sesini;
Ne yaslanacak omuz,
Ne bir tesellin olur...
Ensende hissedersin
Sen onun nefesini;
O, başka bir gönülde
Bulurken neşesini.
Sevmek böyle acıdır,
Böyle kahrolur insan...
Ölme de ölemezsin,
Azrail’i çağırsan.
Bin kez tövbe etsen de,
Yine akıllanmazsın;
Gözün hep onu arar,
Başkasına kanmazsın.
“Bir gün sevecek,” diye
Ümit eder durursun;
Başkasının kolunda
Görsen de inanmazsın.
Sevmek böyle acıdır,
Böyle kahrolur insan...
Ölme de ölemezsin,
Azrail’i çağırsan.
Kayıt Tarihi : 16.10.2023 21:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!