Sevmek, insanın doğasında var sevmek
Bazen yanı başındakini, bazen çok uzaktakini sevmek
Bazen hiç ulaşamıyacağına gönül vermek
Belkide insan olmanın kuralı sevmek
Ya menekşe gözlüdür, yada yanağı gamzeli
Ya keman kaşlıdır, yada çok cilveli
Ya çok masumdur, eritir içini gülüşleri
Birde hayal edip sevmek var, ya ona ne demeli
Katlanırsınız ne derse, emirdir size sözleri
Bağırır çağırır, sanırsınız şarkı nağmeleri
Göz yaşı dökersinya gizli gizli ardından
Ya sevildiğini bilmeden sevmeye ne demeli
Uzanırsınız tutamassınız, yoktur size uzanan elleri
Seviyorum, seviyorum diye çığırırsınız kelimeleri
Bazıları vardır çok ama çok zordur sizi sevmeleri
Sevilmeden sevmekde var, ya buna ne demeli
Seven kıskanır her daim kollar seni
Bazen iter inadına bekler başka kucaklara gitmeni
İnsanız bazılarımız zayıf iradeli
Etsende ona sadakat yemini,
Günahsızda giden var ya ona ne demeli
Y. tar 27-10-2202 Saat 13.00
Salih ÖzalaşanKayıt Tarihi : 27.10.2002 16:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özalaşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/27/sevmek-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!