Ferhat gibi vurdum,kazmayı gönül dağına.
Bende varırım sandım,o vuslatın bağına.
Düşmüşüm çıkamam, zalim feleğin ağına...
Gözlerden ırak illerden, yar sevme be gönül.
Mecnun gibi aradım,seni sahra çöllerde.
Mühre ördek misali baktım,sana göllerde.
Tahir olup nöbet tuttum,geçtiğin yollarda...
Umut tüketen illerden yar sevme be gönül.
Kayıt Tarihi : 19.2.2013 02:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!