Sonbaharın hüznüne hüzün katan yüreğimin
gözyaşlarında sensiz,
kimliğini kaybetmiş kara sevdamın
elveda çığlığını atıyorum.
İsyan etsem de yokluğuna,
ya da cilvesine kaderin,
öksüz bir sonbahar akşamında,
hadi git demek ne zor yüreğimdeki aksine.
Ey gönül, deli gönül!
Dinle artık,
Ferman ayrılık,
avut kendini …
An gelir unutursun de.
Unutacaksın de.
Yorgunum…
Seni arayan gözlerimin firarında,
hasret fırtınasına yelken açıyor ruhum.
Ey gönlümü rehin alan yaban sevgili;
yabanlarda anma beni,
düşlerinde görme beni,
sevme beni!
Sevme beni.....
Ellerimden tutma…
Açmasın çiçeklerin baharlarımda,
akmasın nehirlerin durgun sularıma..
Sevme beni!
Sevme ……
Kayıt Tarihi : 2.11.2007 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Göz görmeyince gönül katlanır mı............
Akıcı ve esprileri yerinde, çok güzel bir şiirdi. Tebrikler. Gönül sayfamdan 10
Ey gönlümü rehin alan yaban sevgili;
yabanlarda anma beni,
düşlerinde görme beni,
sevme beni!
Sevme beni.....
Bitimsiz saygılarımla...
Âlimoğlu
yabanlarda anma beni,
düşlerinde görme beni,
sevme beni!
Sevme beni.....
Çok nefis dizeler. Kutluyor ve tam puanımı bırakıyorum.
Göz görmeince gönül nasıl avunmaz ki...
Güzel şiirinizin öyküyle başaldım yorumlamaya ve güzel dizeleri tekrar tekrar okudum.
Şiir tadıyla ayrılım.. Puanladım ve kutlarım...
TÜM YORUMLAR (5)