Şevket Kazan Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Kimlerdi Müslümana, yıllarca kuyu kazan
Yirmi sekiz şubatta, kin ve nefretle azan
Nice akıl daneler, lehte, aleyhte yazan
Yüzünde mi kızarmaz, söyle be Şevket Kazan

Temelidir adalet, bizde mülkün temeli
Deyip bakan olsaydın, belirleyip emeli
Şu şahitlik işini bilmem nasıl yemeli
Yüzün yok astarı yok, hemi be Şevket Kazan

İmam hatipler niçin, kapandı birer birer
Kur’an kurslarınaysa, kim nerden, nasıl girer
Başörtülü bacımın, imdadına kim irer
Sen şikâyetçi olma! Alkışla Şevket Kazan

Batılılar emretsin, siyonist cirit atsın
Vatanımın düşmanı, yan gelip, rahat yatsın
İşbirlikçi içerde, hayatında tat tatsın
Müsterih ol üzülme, emi sen Şevket Kazan

Darbeciler darb eder, mazlumu nasıl olsa
Varı, yoğu aşırır, cepleri tümden dolsa
Ses de çıkartmaz onlar, saç ve sakalı yolsa
Onlarla beraber ol, utanma Şevket Kazan

Milli görüş, millî ruh, teğet geçsin yanından
Vatan, millet sevdası, pay almasın canından
Her şeye rağmen yine, şüphe etmem kanından
Üzdün sen sevenleri, üzdün be Şevket Kazan

Bundan böyle bilemem, çıkar mısın huzura
Yuhalanırsan eğer, sakın bakma kusura
Kamalak’la beraber, desteği ver muzura
Ne Kamalak ne seni, sevmeyiz Şevket Kazan

Kendini tanrı sanıp kudurup da azanlar
Tarihte yerin aldı, sıra sıra sazanlar
Göreceğiz elbette, kızarınca, bozanlar
Yanlarında hayalin, durur be Şevket Kazan

Kaset, maset, şantaj mı, bu hale soktu seni
Tekrar eden ifaden, gerçek üzdü seveni
Nasıl ikna edersin, söyle sene sen beni
Söyle haydi zamanı, söyle be Şevket Kazan

Ahmet Arslan Hadimi, utandım yazar iken
Kalemim elimdeyken, içten batar bir diken
Sevgi saygı adına, eridi hep biriken
Bir davayı mahvettin, sen bu gün Şevket Kazan