Seviyorumdur Elbet... Şiiri - Emir Kemal

Ben, seni beklerken köşe başında,
Gelmeyişini düşündükçe,
Tutmaz oluyorsa dizlerim,
Gelişinde, sana bakacak gözlere besliyorsam kinimi
Ve sen gelince...
Sana yapacağım her espriye güleceğini düşündükçe,
Mutlu oluyorsam,
Ben seni, seviyorumdur elbet...
Her elini tuttuğumda parlayışını görebiliyorsam gözlerinin,
Duyuyorsam sıcaklığını ellerinin,
Sadece, bakarak anlaşabiliyorsam seninle...
Ve
Gördüğüm en güzel şeyin gözlerin olduğunu söylemeye çalışıp ta
İlk defa söylemenin mahcupluğuyla içime atıyorsam,
Ben seni, seviyorumdur elbet...
Hep, dudağının değdiği yerden içiyorsam suyu,
Sen konuşurken tutuluyorsa dilim,
Bir türlü kesemiyorsam sözünü,
Ve öpmeye bile kıyamıyorsam...
Ben seni,
Seviyorumdur elbet...
Kimseye söylettirmiyorsam şarkımızı,
Andırmıyorsam kimseye adını...
Birlikte gezdiğimiz yollardan geçemiyorsam bir başıma...
Ben seni, seviyorumdur elbet...
Her ağladığında saplanıyorsa bir bıçak göğsüme,
Güldüğünde yeşeriyorsa neşem;
Hiçbir rüyamda görmeden edemiyorsam gül yüzünü...
Ve tam seni sevdiğimi söyleyecekken,
Uykumdan uyandıran saati deli gibi vuruyorsam duvarlara,
Ben seni, seviyorumdur elbet...
2001