Seviyorum seni, İstanbul kadar.

Sen varsan, İstanbul’da bahar,
sen varsan, yaz var.
Yokluğunda kış, yokluğunda sonbahar.
Seviyorum seni, İstanbul kadar.

Gezdiğin sokaklar, sen gibi kokar
Hâlâ, her köşede hayalin,
bastığın yerlerde ayak izin,
ve gönlümde sevdan var.
Seviyorum seni, İstanbul kadar

Çamlıca’da gülüşün kalmış,
Sen yokken huzursuz Kalamış,
“Nazlı bir güzel varmış,
Gözleri deniz kadar mavi,
Sevdası, İstanbul kadarmış.”

Hâlâ gönlümde bir acı, bir sızı
Hâlâ gönlümde bir hüzün var.
Seviyorum seni, İstanbul kadar

Seni arıyorum, sokak sokak, köşe köşe
Ben ağlarım, Kız kulesi güler halime.
Her akşam, aynalarda bir asık çehre,
Her akşam, aynalarda bir aşık çehre.

Kimsesiz yollarda bir şair gezer,
...üzgün.
kî; baştan aşağı hasret,
baştan aşağı hüzün.

Gemiler geçer, sahilden
Üsküdar’da hayalin ve ben,
...bekleriz....bekleriz,
gelmezsin...
gelmezsin bir türlü sen.

Martılar, çığlık çığlık,
boğazda yalnızlık,
sularda yalnızlık,
içimde yalnızlık...

Kaçmak isterim, bu senle dolu diyardan,...kaçamam.
İstanbul bensiz kalır da, ben onsuz kalamam.
Rüzğar gibi peşim sıra hatıralar....ve yollarımda gözlerin.
Unutulmak kaderim olsa da, unutmam, unutamam.

Yapayalnız benim gibi Salacak iskelesi.
Yapayalnız sahil yolu, kaldırım taşları.
Havada biriken bir kasvet,
bulutlarda, yağdı yağacak gözyaşları...

Bir otobüsle, trenle ya da gemiyle çık gel,
gel artık,
kaşları kalem,
gözleri badem,
dalga dalga saçları.
Yüzünde gülüş, kucağında umutlar gel!
Gel...gel kî,
İstanbul seninle güzel...