Yazılmamış bir şey yok aşka dair.İnsanoğlu seviyorum demiş bir kere.
Kerem’in Aslı’ya söylediği, Mecnun’un Leyla’ya anlatmak istediği hep aynı…
Ben çok geç kaldım bunu söylemeye…
Yaşanmamış bir şey yok aşka dair.Yar! diye kıyılan can, dökülen kan, aynı…Kaç yiğit gövdesi düşmüş yere, kim bilir kaç gelinlik kız, kesmiş bileklerini, bir ağacın gövdesine asmış umutlarını, yas tutmuş dönüşsüz gecelere…
Yine de, başka bir tarifi yok bunun, harflerin menzili belli işte, hükmü sabit sözlerin.Aklıma geldikçe gözlerin, yüreğimdeki ses aynı…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
