bıraktım denizlerimi karşımda güneşin yankısı
yaşadım gayrısızlığı yorulmadan ve tadarak
tam on yıl bedbaht bekledim fazla ışığını
bana uzanan ellere inmeliyim sensizliği kanıksayarak
ve bıkmadan yollardan ihtiyar bir seyyah gibi
gizleyemem nefretimi yüreğim mahvolmuş bir inziva
seviyorum ama sadece gözler yabancı değişmiş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
