Seviyorum. Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Seviyorum.
Ailemi seviyorum, çocuklarımı, torunlarımı seviyorum.
İnsanları ve hayvanları seviyorum.
Ve ben!
Ülkemi evimi, eşyalarımı çiçeklerimi seviyor Allah’ a şükrediyorum.
Fakat Atatürk ve arkadaşları gelince, aklıma!
Onlara layık olamadığım için, kendimden nefret ediyorum.
Hür yaşamayı,
Bağımsızlığı, demokrasiyi ondan öğrendiğim için..

Hep düşünüyor, kendime soruyorum.
Hür’ mü yaşamak yoksa bir mandalığa, köle olmak mı iyiydi acaba diye.
Ve ben!
Aradıkça cevabını, şükrediyorum. Yüce Allah’a.
Sömürülmüş bir ülkede, bir kölenin, oğlu kızı ya’ da torunu olmadığıma!
İnancı hür, vicdanı, hür!
Tam bağımsız, bir ülkenin çocuğu olduğuma…

22 Nis. 17