Seviyordum Şiiri - Yavuz Özçakır

Oturmuşum bir kenara sessizliği dinliyorum,
Yaşlı gözlerim yolda belki gelir diyorum
Her baktığım köşede seni görür gibi oluyorum
Anlamadımki bu nasıl aşk ızdırabını çekiyorum.

Bazı geceler karanlığa dalıp duruyorum
Sensizlik çok zormuş şimdi anlayabiliyorum
Gözlerine bakarak konuşmak istiyorum
Ne yazıkkı sevginden değil sözlerinden tırsıyorum.

Bilmiyorsun gerçekleri içimdeki yanan alevimi,
Sesini duyduğumda heyacanımdan titreyen bedenimi
Ağlayan yüreğimi geçmeyen geçmek bilmeyen günleri
Yani anlatmak isteyipde anlatamadığım o narin sözleri.

Bittiğini sandım seni düşünmekten deliye döndüm
Geceleri oturup sessiz sessiz resmine bakıp ağladım
Çaresiz kaldım seni kaybedecem korkusuyla kaçtım durdum
Keşke anlasaydın be güzelim seni gerçekten seviyordum....

' Sevgi kırmızı bir güle benzer gövdesindeki
dikenleri sevginin bağını gücünü anımsatır, rengi ise sevgilerin yüreklerindeki mutluluğu simgeler; sevgisiz hayat susuz bir çiçeğe benzer solamaya mahkumdur'