Kalbimin Sahibi Şiiri - Yavuz Özçakır

Şu karanlık dolu bomboş dünyada,
Tek kaldığımı sandığım bir anda;
Umutsuzluğa kapanıp yürümekteken yolda
Çarpıştım kaderimle bir sokak arasında.

Hayel değil gerçekti o masum yüzlü bir melekti,
Aklımı başımdan aldı anlamadım ki bu nasıl bir felekti
Adını sormaya korkuyorum bilmiyorum ne demek gerekli
Gözlerine bakmaktan değil sevmezdiye korkmuşum demekki

Bedenim üşümüyor kalbimse yerinde durmuyor;
Soğuktan değil eminim senin yanındayken oluyor
Anlatılmaz bir duygu kelimeler bile yetersiz kalıyor
Ama kalbimin tek sahibi şu anda beni dinliyor..

... Ne olur adını sorma bana yeryüzündeki canlılar
ve

mehtabın ışıkları seni kalbimin tek sahibi diye biliyor..

'' Hayat yaşayarak öğrenilmekse acıyla
yaşanılan her bir gün aşkı biraz daha güçlendirecektir''

yanlızca: sevenler sevginin değerini bilenler sevda uğruna gözyaşı akıtanlar için yazarım....

'' EFSANE ''

YAVUZ ÖZÇAKIR