Hiç tanımıyorum oysa seni, yalnızca birkaç kez seviştik
tenin tenime değdi, gecenin bir vakti idi
uyuyordun sen, seviştikten hemen sonra
ben ise bir tütün sarıyordum ıslattığın o kuru dudakların ardında
sırtını dönüyorsun bir de, sanki yüzünü hatırlıyormuşum gibi
hem, ne de güzel kıvrımlar bu böyle
eğilip bir daha mı öpmeli şimdi?
Yarı açık pencereden sızan ışık benden önce davranmış gibi
ışık hızı dedikleri bu olsa gerek, gideceği yeri de biliyor şerefsiz
bu öyle bir boşluk ki; asla dolmamalı yeri
kim bilir, bu yüzdendir belki de hep geceleyin sevişilir
baksana kendine, var mı bundan bir ikincisi
hayır, hayır, göğüslerinden hiç bahsetmiyorum, onlar tanrı vergisi!
Kayıt Tarihi : 7.1.2017 00:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!