Sevişmelerimizin İlköğretim Çağında

bütün tedirginlik taşları
oynadılar yerlerinden
ihtiyar bir kadın gözlerini yumdu
gidişinin üçüncü gününün öğle sonuydu
kalbimdeki kor ateş yerinde sayarak
hazan kadar asil ve rahat gidişini
hapsetti yarı aydınlık pazarlara

bütün yanlışları göze alan bir genç kız
kaldırımları sevmedi şehri sevmedi
beni de sevmedi
hatta caddeye konan kumrulara baktı
kumruları da sevmedi
serinkanlı intiharlara uzak
hüzünlerimin ırzına geçti

kılcal damarlarımın gözeneklerinde
halk otobüsleri şırıl şırıl
ilköğretim çağında sevişmelerimizin
ve hep ayrıldığımızı anımsadıkça
seni sevmeyi seçiyorum
ölümün yakınlığına rağmen kapıma
ben gene de açık kapı bırakıyorum
sabah güneşine