Dedem Kuşo'ya.
Dedem suya dokunsa, su olurdu
Işığa dokunsa, ışık
Rüzgâra dokunsa, rüzgâr...
Dedem, bir eski zaman dervişi
Yitik an'ların kanayan şiiri
Sevinin ustası, hüzünün bilgesi
Gönül sarayının mimarı
Sevgi pazarının hünerli terzisi...
Terazilere ayardı terazisi...
Gönül tezgâhında sevgi dokurdu
Yunus'tan, Emrah'tan şiir okurdu
Dostla muhabbette şevkle şakırdı
Dedem bütün zamanların kendisi...
Dedemi gördüm düşümde
Kendi toprağının döşünde
Yunusleyin gülüyordu
Hakk'la gönül işinde...
14 Haziran 2000,
Hucknall-Notts./İngiltere
Kayıt Tarihi : 18.8.2001 05:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!