Sevince Şiiri - Tuba Yıldırım Başkıran

Sevince;
Bütün dünyayı rengarenk boyuyor,
Kaldırım çiçeklerini kokluyorsunuz...
Denizin mavisine, yosunun kokusuna bayılıyorsunuz ...
Kuşlara imrenerek bakıyor, çayı bir başka tatla içiyorsunuz ...
Odanıza sığamıyor, bir sandalye tepesinde sabahlıyorsunuz ...

Sonra bir anda herşey unutuluyor, siyah-beyaz yaşıyorsunuz ...
Bütün çiçekleri koparıp, renkleri yok sayıyorsunuz ...
Aslında ne sevmeyi ne de sevilmeyi becebiliyorsunuz ...
Tek bildiğiniz ve önceliğiniz;
"ben'liğiniz ve benci'liğiniz" ...

Siz bunları düşünürken telafisi olmayan zaman akıp gidiyor ...
Haklı olmayı, mutlu olmaya tercih ediyorsun ...