Sevince Şiiri - Ömer Faruk Gümüştekin

Gerçekten sevince, çocuksu olur bütün hayaller,
Mekanik kalpler bile yarınlara bir umut kırıntısı serpiştirir
Sevince fenalaşır zalimler, kan kusar
Dünya yok hükmünde olur, kirli ellerinde
Etrafı beyaz bir sis bulutu sarar, kör olur gözleri
Sevince kalbi kırık kuşlar ötmeye başlar,
Gelecek umutlara bir ezgi seslendirirler
Resetlenir karanlık düşünceler, yerini parıldayan fikirler alır,
Sevince vedalaşmalar son bulur güler solgun yüzler,
Filizlenir renkli çiçekler, aşkın en güzel tonlarıyla
Savaşlar son bulur, kapısız olur bütün gümrük kapıları
Bayraklar dalgalanır ahenk ile mavi gökyüzünde
Putlaştırılan tanrılar birer birer yok olur, yıkılır
Para bir kağıt parçasından ibaret olur
Sevince imkansızlıklar fena halde çürür,
Başka bir yerde hayat arama çabası askıya alınır,
Yağmur yağar ve toprak kokar ıssız çöller,
Saatler tıpkı kutuplar gibi yeniden donar
Saltanatlar çöker, yeniden şekillenir hükümler
Sevince kırgınlıklar biter, barış yeniden şahlanır
Silahlar, parçalanır eritilir, ayrıştırılır, dönüştürülür,
Çocuklara armağan edilir oyuncak niyetine
Sevince yargıçlar, avukatlar işsiz kalır,
Sinek avlar adliye binaları, mahkemeler
Yitip gider yoksulluk tıpkı hatırlanmak istenmeyen bir anı gibi
Sevince umut ışıkları aydınlatır gece kondu evlerini
Depremler, bir bebeğin beşikte sallandırılmasına dönüşür
Hasret biter ve gelmek bilmeyen o günler gelir
Sevince su kuyusu taşar
Sevince herkes birbirine koşar...