Sonbahardı geldiğin, ekimin bilmem kaçıydı, mevsim serindi ama sıcacık düştün aklıma.
Ekşimeye yüz tutmuş yüzüme yanağını sürdün, yüzümde karanfil yaprakları koştu.
Virgül koyduğum hayatımın şiirleşen cümlesi, seni çağırmak roman yazmaya benzer.
İçimde saklıyorum her halini herkesten, fakir çocuğun yamasını sakladığı gibi.
Neşenin rozetini yakama iliştiriyorsun buluşmamızın yemin töreninde.
Çalkalanan ömrümün hastalığına çare oluyor gönlündeki aşkın galasına davetiye.
Kayıt Tarihi : 24.2.2012 02:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!