yüreği sevmiş
unutmuş usu
geçtiği denizler
bölüşemediği sevinç
ay güneş
doluşur ev ev
yollara düşme saati
ey ömür
..
kar yağıyor
yüzler tanımadık
sevinç kuşanıyor
dünkü zaman dostluklar
yavaştan yorgun saatlere
kendiliğinden açılan cam kapı
sen doluşan kar
..
bu kent benimle
soluk alır
ben onunla
kimliğimiz ardında
oyun şenliği
benleşir kimsesiz
sevinç kareleri
kimliğimiz orada
..
yaşadığı ilk yazlar
denizin mavisi
uyanan kokusu toprağın
rüzgarların yalayıp geçtiği
sesi çağırdı
bırakılmışlığıydı
müziğin sesi
ozanın şiiri
kır gezintisi dönüşleri
..
yaşam boyu
yürek çoğalır
geceler ötesi
güzellikler
uzak yakın
kanat takmış sevinç
anlatır
uzun
..
her gece şarkı söylerim denize
kıyısında evin
kuştan ağaçtan söz ederken düşler
saçında tomurcuk gül
kokusu sen
yavaştan yorgun saatlere
kendiliğinden açılan cam kapı
sevinç kuşanıyor
..
yaşamın dışında kalan
kayıp gecelerin biri
beni sana yakıştırır
kuşların sesi
denizin ıslağı
düşüyor yapraklar
sevinç hüzün kuşanıyor
günü soluyor
..
