Sevinç Eroğlu Şiirleri - Şair Sevinç Eroğlu

zaman hoyratlaştırıyor insanı,
alıp götürüyor kimsesiz çocuğu,
öyle dımdızlak kalıyorsun,
umut biriktirdiğin yarınında.
ne korkakmış sevmeler,
kanat takmak bilinen geçmişlere,

Ay ışığının ucuna takılı kalmış bir gülümseyiş var,
Yaşama umudu yitiş anımda iğnelediğim.
Şimdi yürek gülüşte değilken,
Alıp göğsüne iliştir,yüreğin gülümsesin.
Ben hüzündeyim,gecenin karasına gizlendim.
Çektim aldım rüzgarı göğün göğsünden,

kelimeler rıhtımından ayrıldı şimdi deniz köpükleri,
ruhumun saf vakitlerinde şimdi ben,

örselenmiş umutlardan sıyrılıp,
umuda koşar adım,
gümüş sulardan geceye uçan yakamozlar.

şarjörü doldurdum.
gidiyorum,
bana yasak zamanlara,
takılı kalmış aşklara
kimsesiz gözyaşlarına
belkide unutulmuş hayatlara

Bilmezdim,
İçimin yeniden canlanışını.
Alabora oluşunu geminin,
Kaptanın kaçışını.

Bilmezdim,

sen sende değilken,
dünyanın toz bulutları ürpertir geceyi.
ışığı söner yıldızın.
yaşama hevesinden kırılır güvercin.

sen sende değiken,

ne çok zaman oldu geçmeyeli bu sokaklardan,
adım atışlarım bile avare,
kendimi yaslamışken yanlızlığın duvarına,
senli yanlızlığın acısı niye.

şimdi ürkek içim,

sevmezdim sensiz doğan günün kovaladığı yarını.
saatler geçti,
kimsesiz uçurtmalar takılı kaldı özgürleşme telaşında.
ben aynı yaşamlarda,
sensiz günlerin hayallerini işledim yakamozlara.
oysa tüketti dalgalar sana dair düşlerimi.

Yağmur ertesi,burnuma sokulan toprak kokusu,
Baharı kucaklayan çiçeğin ahengi,
Mai gecedeki berrak ışık oyunları,
Bir papatya saflığında bebek gülüşü,
Gül renginde gramafondan süzülen şarkının rengi,
Daha nelerki içimden sana uzanan,

Gemiler geçerdi suskun limanlardan,
Eli ayağı buz keserdi gecenin,
Bir ıhlamur kokusu sinerdi,
Bir mercan ışıltısı gözlerine.
Öyesine dingin uyurdum sözlerinde.
Bahara gebe günlerin telaşında yüreğim,