Bir sarhoş ezgi
Vurdu gece yarısını
Ve bir martı
Basıverdi çığlığı.
Korkuluklar korkup
Birbirine sarıldı
Gökyüzünü sığdırabilmek
Bir çift göze
Yürünen yolların bir bütünü
Olmak...
Uzanıp dokunamamak,
Dokunmadan hissetmek.
Günlerden bir gün
İskenderundan yola çıkan
Annem sordu:
' Kızım sana ne getireyim
İstanbuldan? '
İçimde bir şiirle yaşıyorum
Uzun süre yazmasam bile
Bir el uzanıyor içime
Her damla yağmurda
Her dem anıda
Ve birileri her el sallayışında
Her zaman olduğu gibi
Şiirim geceyle başlıyor..
Her zaman olduğu gibi
İçimin şairi gece uyanıyor
Ve gözünün yaşı
O en karanlık sularda boşalıyor..
Merdivenler..
Hep basamak basamak oturdum
Kimi zaman aşkla
Kimi zaman dostla..
Merdivenler,
Şaire dokunma,
Dokunulmaz şaire..
Tutar kulağından bulduğu yerde ellerini
Ve söylemeden bırakmaz
Sevdasını..
Susar sanma kafasındaki yüreğini,
Uçacak kuşlar bir o daldan
Bir bu dala..
Konacak kuşlar
Bir telgraf telinden diğerine..
Akıp gidecek işte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!