Sevinç Atan Şiirleri - Şair Sevinç Atan

Öyle bir karanlığa çekildi ki feryatlarım.
Ne sen duyabildin,
Ne de,
Bir anlamı oldu.
Senfonilerle örtbas ettim ağıtlarımı,
Gün batıyordu..

Yıldız gibi yağsın saçımın üstüne aklar.
Her telde gülüm parlayacak sim, yine sensin.
Kalbim seni kışlarda bahârım, diye saklar.
Gönlümde çiçek açtıran iklim, yine sensin.

Soldurmayacak rengini güzler ile yazlar.

En son mektubumu aldın mı bilmem?
Nerdesin vefasız yar diye yazdım.
Alınca adımı andın mı bilmem?
Sana bir çift sözüm var diye yazdım.

Kavrulup yüreğim dönse de çöle,

Sevda ikliminin bahar ayından,
Tozpembe çiçekler biçti Gülnihal.
Nisan gecesinin dolunayından,
Bir bengisu bulup içti Gülnihal.

Mehtapta çağladı kalbinin sesi,

Nazenin bir nazlı dilber,
Kıvrım kıvrım saçları.
Savruldukça yaylanıyor,
Lülelerin uçları.

Kah gülüyor, kah küsüyor,

Yıllar yılı yüreğimde,
Altın saçlı bir peri var.
Sevdasına doyulmayan,
Nil yeşili gözleri var.

Gurubun kor ateşi üzerime inerken,
Özlemin duman duman cân-evime sinerken,
Dallar çiçeğe durup kış bahara dönerken,
Kalbimin şarkısını sana çalsam diyorum.

Gecenin yarısında koşup kapına varsam.

KAPTANIN KIZI

Kaptırıp mavilerin gözesine özünü,
Gurubun kadehinden içti kaptanın kızı.
İmbatın kulağına söyleyip son sözünü,
Sahilden rüzgâr gibi geçti kaptanın kızı..

Gönül saatini ayrılığa kur,
Bütün zamanlardan bir farkı olsun.
İster elveda de, ister karşı dur,
Bu sana yazdığım son şarkı olsun.

Nice mevsim geçti fırtına tipi.

İçime akıttım gözyaşlarımı,
Yalancı gülüşler yüzümde kaldı.
Sevdiğim ne varsa terk etti beni,
Mutluluk şarkımda, sözümde kaldı.

Kopsa da derinde fırtına boran,