Geçen gün bir yağmur yağdı,
Sayılı arkadaşlarından olan fırtınayı da getirmiş gelirken…
Hep yalnız gelirdi ama…
Yolculuğu uzundu herhalde,
Yalnız çekilmez diye mi nedir?
Sonra…
Beklenen oldu ve gitti, gittiler…
Ardında bir şeyler bırakmıştı.
İşte tam sırası dercesine,
Yetmişli yıllardan yani çocukluğumdan,
Papatyaları saplarından birbirine ekleyerek yaptığım taçlar…
Geldi aklıma…
Geldi de n’oldu arkadaş!
N’oldu, ne değişti?
Gönül müdür, kalp midir orada pire gibi zıplayan,
Adını bilmediğim şeylerden başka!
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!