Sevimli bir dost çıktı önüme
Çoktan bırakmış çöp tenekesini
Sanki aç sürtünüp durur üstüme
Sevdirmeye çalışıyor kendini
Yiyecek mi sevgi mi anlamadım
Zavallı söyleyemez ki derdini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta