1959 - Gelecekteki geçmişimizde izimizi sürmek...
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Varolmak sonuna kadar!
Sonlar yeni başlangıçlara gebe... Kimbilir ne zaman, nerede, nasıl?
Yaşamın evrenselliğinde asılırım bir parça ucundan!
Özelimde yaşamı; en kötü şartlarda en iyisiyle doyasıya, azimle, üretken, zamanla yarışırcasına, abartıyı hakedercesine, bazen ümidin sabrı ile bazen yırtıcı bazen sevgi ile, bu canımda emanet olarak
taşıdığım bilincimi, zekamı, aklımı, mücadelesini, bedelini ödeyerek hakettiğim kazanımlarımı, bilgimi, birikimlerimi sunarak, devrederek ...



