Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Varolmak sonuna kadar! Sonlar yeni başlangıçlara gebe... Kimbilir ne zaman, nerede, nasıl? Yaşamın evrenselliğinde asılırım bir parça ucundan! Özelimde yaşamı; en kötü şartlarda en iyisiyle doyasıya, azimle, üretken, zamanla yarışırcasına, abartıyı hakedercesine, bazen ümidin sabrı ile bazen yırtıcı bazen sevgi ile, bu canımda emanet olarak taşıdığım bilincimi, zekamı, aklımı, mücadelesini, bedelini ödeyerek hakettiğim kazanımlarımı, bilgimi, birikimlerimi sunarak, devrederek tasarladım, ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!